het lange lage
licht
mijn schaduw
wilde intenser
leven
heb hem wat meer
licht gegeven
trad in het donker
nauwelijks naar
voren
wilde mij daar privé
niet storen
nog loopt hij
gebogen
danst en springt
van lieve lust
maar kijkt mij
nooit in de ogen
de schemering is
favoriet
in het lange lage
licht
krult hij
melancholiek
voor het duister
ons versmelt
helpt hij mij nog
even
eindelijk kom ik mezelf weer tegen
wil melker
06/01/2014