Mijn gedachten zwerven rond,
maar toch komen ze steeds uit bij jou.
Door jou voel ik het verschil tussen verliefd zijn en verliefd zijn.
Ik wist niet dat het bestond of kon, maar wat ik ben gaan voelen voor jou, lijkt grenzeloos zo groot.
We hebben allebei onze rugzak en muren door ons verleden opgebouwd, maar steen voor steen worden ze door ons zelf afgebroken, en de inhoud van onze rugzak getoond.
Het vertouwen in elkaar zo groot, en gevoed door eerlijkheid, geen geheimen voor elkaar. Met de tijd maken we alles voor elkaar bespreekbaar.
Ik woon hier en jij woont daar, en heel soms zien we elkaar. Door mail, app en telefoon leren we elkaar steeds beter kennen.
We houden van elkaar, maar wanneer maken we dat openbaar??