Het ezeltje Asinus naar men
zegt dom en koppig bovendien;
torst een last aan literaire
beelden en icoonvorming,
die in de taal niet snel zijn
evenknie zal zien.
Grijs of bruin één meter veertig
boven aarde; krijgt ook zijn werklust
in nederigheid zijn religieuze waarde.
Het ezeltje Asinus; wie kent niet
het PalmPasen onthaal van zijn
berijder Jezus voor zijn laatste avondmaal.
Nu nog symbolisch, zoals vaak wordt gezien;
is iedere ezel van een kruispatroon voorzien.
In spreekwoorden en in de
algemene literatuur.
Is de rol van het ezeltje Asinus vermakelijk
schoon en puur.
Wie kent niet Midas met zijn ezelsoren;
of Dik Trom op de ezel gezeten achterste voren.
Dan ook Sancho Panza Quijote's trouwe knecht;
op zijn ezel gezeten tijdens een windmolen
gevecht.
Laten wij ons niet tweemaal stoten aan dezelfde
steen; want in onze literaire beeldvorming is
het ezeltje Asinus nummer één.
Als de tafel wordt gedekt en een knuppel zijn
benen strekt; hoef je geen schilder te wezen om
iets van kleur tussen al dat grijs te kunnen lezen.