monologen als
dromen
heb stukjes drama
geraapt
uit het toneelspel
van mensen
zonder geluid en
publiek
expressieve mimiek
voorkwam schamen voor tranen
en het stokken van
adem
pas achter het
vallend gordijn
mocht ieder
zichzelf weer zijn
in een demasqué
van gevoelens
heb de scenes
gelijmd
decors uit het
leven genomen
geen monologen als
dromen
met publiek en
geluid
kunnen mensen weer
spelen
eindelijk hun
narcissus weer strelen
wil melker
22/06/2013