Rubberen tegels en zachte muren
breken en smelten geen ijs tussen jou en mij.
Afstand, ruis en duistere stegen. Verzwegen.
Vriend en vijand met een grens getrokken door tijd en digitale ruimtes.
Geen spraakwater dat gedroogde kelen dorstig lest.
Veilige kamers, gesloten deuren en stop met zeuren.
Laat het stoppen,
Laat het stoppen.