Mei heeft een lieflijk kleed vol verve, teder uitgestort nodigend bed van wild gras waait bloesem,dauwt bloemen vrije geest vurig ongetemd galoppeert edel tijd onverkort soepel, dragen is wat zij deed van stilstaan in het verder gaan zoals vlinders dansen, briesen manen vertelt diepteleven ongekend dichtbij nobel flonkert gevoel in ontremde droom leef de vrije natuur, kijk even naar mij