Mijn strelend brein
Het is meestal in de weken voor kerst
dan manifesteert het zich het sterkst
dan blijkt, dat mijn jeugdherinneringen
rozer tonen dan ze waren, en glimmen.
En soms haal ik ze nog ‘s uit de kast
de albums waarin een leven zit geplakt
dan…, blad voor blad…, zie ik dat weer
de beelden zijn er, maar niet de sfeer.
Foto’s van eerste moto’s…, mijn wagen
ze zien er beter uit, dan ze echt waren
m’n trouwe, zieke viervoeter, ocharme
stilletjes ingeslapen…, in mijn armen.
Al het pijnlijke…, al het slechte, lijkt
als het ware…, er uit gefilterd te zijn
dat wat blijft…, weet me te verwarmen
en krijgt een soort glans, een erbarmen.
Ik denk, ‘t zal wel iets ingebakken zijn
ik zit…, met een ‘photoshoppend’ brein
iets dat alles ’n streling weet te geven
en neen, ik zou niet zonder willen leven.
Schoonbeek, 2 November 2014