Kerst
de huizen schijnen vol
lichten glooien langs de
daken
tot ze wars verstrengeld
raken
een Kerstman deelt uitbundig
mee
glitter vaagt in lichte
strepen
het schittert dofheid om me
heen
elk gevoel weerkaatst
verloren
de echo hoort zichzelf alleen
ik loop in kijken ramen
verder
zie een krib op tafel staan
een boek in aandacht
omgeslagen
een kaars lengt schaduw in
het rond
Kerst
geloven in je overtuiging
het trof in mij geen vaste grond
maar het simpelweg beleven
is waar ik zijn ziel terug vond