Ze heeft geen vrienden, iedereen haat haar dat wilt ze zoveel mensen duidelijk maken elke dag van het jaar hoe hard het ook in haar hart weet te raken Elke dag verdriet omdat ze op de wereld staat … heel alleen soms kan ze het niet aan wilt ze ergens anders heen Ze kan er niet meer tegen iedereen die ze ooit heeft gekend heeft haar laten staan in de regen zo vlug als hij of haar kon, van haar weggerend oude vrienden of familieleden willen niets meer van haar weten ze haten haar al jaren als ze haar zien … beginnen ze te zweten Het meisje heeft teveel pijn enkel een psychologe kan haar helpen toch zal niemand in haar leven willen zijn haar tranen, verdriet en pijn willen stelpen (Het gedicht gaat deze keer echt over mij)