De dood mijn vriend als een aap op mijn schouder tot mijn lichaam vergaat en mijn geest verouderd ik kwam uit moeder aarde maar geef mijn lichaam nu terug het is oud en verwelkt en de scharnieren zijn stug het is veilig om te sterven velen zijn mij voorgegaan het gaat weer voorbij net als in de achtbaan dood zijn is ook niet erg ik ben het al geweest de vele jaren voor mijn geboorte was ik ook niet bevreesd doodgaan is niks meer dan thuiskomen op de plek die ik het meest vertrouw de wolken zijn dan weg en de lucht is er altijd blauw