Stralen mijn onberoerd stukje natuur kijken doet bijna pijn zoals jij vind men nergens de zon doet je te weinig eer geen donkerte laat je verdwijnen niets kan je bedekken in mijn ogen ben je altijd daar ik voel je sterk aanwezig de kleuren die je toont maken elkaar het hof geen koningskind blijft onberoerd geen kroon kan je meer doen schitteren de warmte geeft jou de gloed van zonsopgang en sterrenhemel die liefde doet ontwaken mijn hart en lenden trillen doet ela