De verborgenen in de stad.
Zij die voor de massa schuilen.
De eenzamen in hun strijd,
die hen steeds weer verwart.
Verbitterde eenzamen die slechts
zichzelf nog horen huilen.
Tussen de bouwwerken van de stad
worden levens in even zovele voetstappen
in een hoorbare eenzaamheid over straatstenen
gesleten. Wie kent in de stad nog hun naam.
Vergetenheid en verdriet; een duaal verlangen
om in betekenis te mogen heten.