daar liepen we dus op de braderie in de hobbemastraat koud was het zeker druk was het ook iedereen warm aangekleed geen zwarte piet geen sinterklaas was er te zien alleen een kluwende mensenmassa een dame die beter gympies had kunnen dragen stapte achteruit belandde met haar scherpe naaldhak op mijn voeten ze zei wel "sorry' dat moet ik haar nageven maar het kwaad was geschied bij thuiskomst naast een lekker gebakken visje een blauwe teen maar toch een frisse neus gehaald gelukkig was er wel een Antilliaanse Brass-band die met hun drum mijn hartslag versnelde dat was genieten dus zonder pieten