Ooit ga ik deze
sloopwereld verlaten
en me in de innerlijke wereld
stoppen.
Ooit verlaat ik deze plek,
de mensen en de naasten,
dan ga ik zingen als
een kanarie.
Op deze aarde was
het gras groen,
maar het hart van de
mens niet.
Ik ga mijn soortgenoten
zoeken en vinden die
ver weg van deze wereld
zijn.
Mijn hart houd ik brandend
tot het moment van
verbintenis,
want dan pas ben ik
bevrijd van mezelf
en de wereld.
18-05-2019