Ontworteling
Verbouwereerd stond ik
op mijn eens vertrouwde plek
het deed mijn tenen krommem
alsof ik deels gestorven was
verdwenen de jutteperenboom
waarin de kinderen altijd klommen
zijn wijde kruin eens schaduw
over het vermolmde bankje in de achtertuin
de wijkplaats wanneer ik rust zocht
om in de wortels van mijn ziel te kruipen
opnieuw werd ik gewaar
daar was mijn geboortegrond, mijn aarde
die de geheimen bewaarde
van een leven lang onverstoord geluk
de plek is nu ontworteld, leeg en ontkracht
heimwee, ik kan het niet verhullen
een zee van stoere overwinning wacht
om die leegte op te vullen
*
Anneke