in de mistig koude polder sluip ik met mijn hondje rond glij uit over ijzig plasje zit genageld aan de grond vogels lachen eenden snaat'ren mollen vluchten uit de grond want de dreun die mijn val maakt lijkt ook reiger ongezond met mijn beurse achterkantje krabbel ik beschaamd weer op moet even de balans hervinden zie wat sterren voor mijn kop 'k ga het eten maar halveren kan het minderen heus wel aan zodat als ik nog eens kletter weer geen beving zal ontstaan 20-1-2015 wr