Als je broekzak zingt neem je op
haar stem horen is voldoende
om te weten dat ze komt
Je handen zijn klam van het bijna zien
er stopt een trein, in een hogere toonsoort
dan voor jou gewoon, roep je haar
Je twijfelt of je haar kussen zal
zij is je voor, en van geluk
laat je je steen achter
waarop ik wacht,
terwijl ik weet waarop