haar mystieke kant in een valse onweerszon schittert de monoliet zijn boodschap tegen donkere wolken magistraal torent hij hoog boven het stille land schaduw werpend op haar warme mystieke kant zij voedt de atmosferische energieën diep in het spanningsgebied van het reflecterend geestelijk verkeer zij zijn onthecht waren een eenheid op interstellair niveau toen de mens in eerste genen langzaam naar boven kroop nu zijn het artefacten uit lang verleden tijden waarin het eerste leven voorzichtig met de eeuwigheid vrijde wil melker 26/04/2018