Buitenspel
Gezellig met z'n drieën een zoen hier een knuffel daar,
Wat zijn jullie naar.
Verbannen naar de zijlijn van jullie leven
Voor altijd.. niet voor even.
Ja, ik trek me terug,
Jullie zo kil en stug.
Spontaan mag ik niet wezen,
Van dat langskomen ben ik wel genezen.
Dat werd niet op prijs gesteld,
Werd mij jaren later zonder blozen gemeld.
Wel eerlijk en oprecht
Maar zo onuitstaanbaar pijnlijk, als het door je ouders wordt gezegd.