hartslagen beitelen randen
in ’t groene staal van landschappen
scherpen zich schaduwen, splinteren heuvels
tot streep bevriest het woud
lek-geschoten de donkere hemel
uit inslaggaten bliksemt licht
-sporen in een rode massa
branden leven uit de aarde
eeuwig-ijkende seconden
schuiven tergend door de schemering
stokken, breken uit, keren en vegen
lijkenwegen door niemands-land
sunset 05-06-2015