een tijdloze kust ik hoor de vroege vogels weer schrijf letters neer in een sprankelend verband was gestrand op een tijdloze kust die de altijd rollende golven met eeuwigheid sust diep verankerd in het zuigend zand van licht autistische gewoontes bij een perspectiefloos land hun gezang doorbreekt het treurend afzien op de dagen die veel lasten zijn gaan dragen ik neem het roer weer zelf ter hand waar zon en licht de koers bepalen naar een schitterend vergezicht wil melker 17/12/2015