in talloze decors ik heb ze zien lopen in het licht van weten hoe ze eruit zagen ben ik in pure verbazing vergeten lichtende vormen kleurrijk in voortdurend bewegen kon hun warme empathie voelen zonder angst over hun bedoelen zij openden dimensies die ik nog nooit had gezien onbenoembaar in woorden maar alles voelde zo eigen ik speelde rollen in talloze decors alsof ze op mijn lijf waren geschreven schrok toen ik heden herkende tussen verleden en toekomst keek mezelf aan we lachten zijn samen het podium afgegaan wil melker 28/08/2017