ik las woorden die in mijn gedachten bloemen waren het leek of als de zaden waren gaan kiemen en waren uitgegroeid tot een groot boeket een boeket dat hier woekert onder menig gedicht en waarvan de wortels zijn vastgeroest voor hun die eens hier woorden schreven maar er nu niet meer zijn zij die het aardse ruilde met het hemelse wat fijn dat zij hun sporen achterlieten als een groet boeket vergeetmijniet christa voor hun die hier niet meer zijn rust in vrede