Torenvalk Met fladderende vleugelslagen is hij zijn prooi aan het belagen zijn kop muisstil in de wind als lijkt het vastgepind wacht hij op het juiste moment zonder dat zijn kop zich afwendt hij daalt nog even wat lager om dan als ervaren jager zijn prooi al duikend te pakken door er zich op neer te kwakken en er vervolgens zonder liegen rechtlijnig mee weg te vliegen om ze dan op een tak gezeten met huid en haar op te eten let wel in hun braakballen vind je geen botjes meer want hun maagzuur verteert ze zonder meer in tegenstelling tot onze uilen waar de braakballen van botjes uitpuilen ze zijn er zelfs mee uitdost omdat uilezuur ze niet krijgt opgelost