Uit de manke jager28
Wonderbaar gevoel
Maar toen hij half ver-
doofd en buiten zinnen lag te
ijlen, zag hij een beeld, het
beeld van z'n vrouw.
Hij kon zien zonder
te kijken! Zij bleef bij hem
en verloste hem uit de een-
zaamheid van z'n lijden.
Een gevoel was gekomen
alsof zij in hem was, zij leefde
in hem en met bemoedigende
ogen keek ze hem aan.
Hij kon in zijn binnenste
kijken, zij was een deel van
hem. Wonderbaar. Enkel zijn
gevoel kon het vatten.
Een vreugde kwam in
hem. Hij hoorde niet haar
stem, maar hij kon alles aan.
In leven blijven!
Haar gevoel zij het,
hem! Hij had een kracht
bijgekregen, alsof hij enkel
met dat kon leven.
Niets anders nodig,
amper. Dan het gevoel, hij
kon het geen naam geven, hoe
zou hij het gaan noemen?
Vreemd, het was hem
vreemd, zo onverklaarbaar.
Maar. het maakte hem rustig en
hij koesterde die warmte.
De kracht, hij kreeg
de kracht. Die buitengewone
kracht die alles zou overwinnen.
Ook elkaar moeten missen!
Gesterkt door haar beeld was hij niet
meer alleen in zijn eenzame staat.