emotie de stilte waarin ik jou zie ontwaken tot woorden betekenis vinden het beeld achter een gesloten deur oplichtend soms enkel maar dit ogenblik tot kleine letters als scherven te voelen zijn zoekend het verschil tussen verdriet en pijn over de spiegel van het hart liefde fluistert waar telkens een nieuwe weg begint die het verleden voor even doorkruist diep rakend in haar bloei de volheid van het beleven ontdekken soms voelbaar als nooit verdwijnend en stil de onvolmaakte beelden waarin wij iets van leven herkennen het bloeien vertalen van een melodie als morgen dauw langzaam samen vervloeiend is op bloesem wit