Winterzon De winterzon kleurt mijn tranen rood Sijpelende horizon in bloedvergoten glorie regent neer en verdampt de hete grond onder mijn voeten Mijn hart pompt met elke stoot weerkaatsend als echo’s in mijn oren omdat het bloed zich een weg baant waar het niet kruipen kan me ontheft van functioneren als een stervend lichaam De winterzon ademt de restanten van leven in waar schoonheid slechts pracht was en geluk onoverkomelijk zou zijn omdat de mortaliteit een duel is tussen leven en overleefd worden