het vele klatergoud (ode aan Elze) ik heb je gereedschappen gezien de werktuigen waarmee jij je bijzondere constructies maakt waar drie dimensionaal de basis is maar logica de grondslagen mist om je in oordeel te gaan volgen jij schroeft moeiteloos zonder draad toch sluiten moeren de wegen die jij gaat in de jou passende verbindingen geeft staal geheugen mee om de zee duurzaam te klieven verovert draagkracht om te kunnen vliegen spreidt knoesten in het eeuwenoude hout om hun verhalen bloot te leggen luistert minzaam naar het vele klatergoud genereert dimensies die raken aan eeuwigheid verbindt werelden met emoties uit een reeds lang verleden en al voltooide tijd jij geeft ons met een joyeus gebaar een werkelijkheid die nog in schepping is waarin het gedicht als poëzie al hemels gist wil melker 06/02/2016