de hemel hangt heel scheef in zijn scharnieren
zijn glimlach droef, proef ik nu reeds ons bloed
en ook de dichter praat heel luid en ongezond
zijn woorden kunnen leegte niet verbloemen
de tijd loopt af in steeds dezelfde rondjes
enkel de naakte cijfers serveren wijzers nog
al jagen zich de mensen op in 't enerveren
uiteindelijk slaat voor iedereen de laatste stond
't klimaat van onze aarde wordt steeds heter
en desondanks lijkt het alsof het kouder wordt
steeds vuiler worden oorlogen, geweld
het mededogen smaakt nu alsmaar bitter
en liefde ruimt steeds meer het veld
sunset 08-08-2019