mijn tranen rollen naar benee
iedere avond en iedere nacht.
soms met een hele kleine glimlach.
de lach van een mooie herindering.
maar de tranen van een groot verdriet,
een groot gemis.
dit wat het leven is.
ik mis je iedere seconde
niemand begrijpt mijn grote wonden.
ik heb je aan gekeken toen je ging
in die grote bruine ogen volgde een grote herindering.
herindring van grote vertrouwen
die wij in 6 jaar opbouwde.
dat ze jou van me afpakte, is in die paar seconde
een groot gedeelte van mij mee gestorven.
de leegte het gemis, het is ondragelijk
dat dit nog mijn leven is .... zo zonder jou.
tink ik mis je zo... mijn trouwe grote viervoeter