Beloftes verbroken
als was het een zinloos woord
alle hoop had ik verloren
obsessie voor de dood
Bloed heb ik laten vloeien
over mijn lichaam, gekleurd door haat
ik wist niet wat te zoeken
voor mij was het, dacht ik, al te laat
Voor mijn spiegelbeeld sloot ik mijn ogen
waarde zag ik van mijzelf niet in
wat toekomt is hield ik voor gelogen
maar dat was omdat ik niet wist
Hoe fijn het voelt om adem te halen
wat houden van ook echt kan zijn
het is iets van wat anderen zagen
dat nu de plaats inneemt van pijn
Ik blijf tot in de laatste dagen
zal dragen, maken, zien en zijn
hoop is er om dromen na te jagen
licht overspoelt nu alle grijs.