behoedzaam hij had zijn handen donker gevlekt vingers op een hoopje vervormd en krom voor zich op tafel gelegd maar een leven lang uitstralende pijn kreeg hem niet klein hij heeft alles benut om zichzelf te kunnen zijn zijn stem klinkt zacht woorden onderhandelbaar in zijn aanwezige lach lichte ogen kijken met verlies van kracht nog tast hij behoedzaam naar de wereld om zich heen die langzaam uit zijn vingers is gegleden voelt zich onbestendig en moederziel alleen want alle dierbare herinneringen lijken te verdwijnen een voor een wil melker 11/08/2017