De avondster Als ik de eerste avondster van de hemel pluk, die weg is lang haar schaduw naar beneden straalt strek ik mijn armen en haar vang dan even voor de nacht hoor ik steeds heel zacht een boodschap van liefde rechtstreeks uit het paradijs een melodie op gitaarmuziek besnaarde klanken mij zo bekend dan weet ik wat je zeggen wil voel dat je heel dicht bij me bent * Anneke