Mensen willen me niet meer zien ik heb geen vrienden meer teveel verdriet sla mijn ogen neer In de zetel zit ik voor me uit te staren elke seconde, minuut, uur van de dag erg is het te moeten verjaren doodgaan is het enige wat ik nog mag Niemand komt bij mij op bezoek zoveel pijn heb ik in mijn leven de hele dag zit ik in de hoek zou het liever opgeven Ik haat mezelf om wie ik ben heb nog nooit iets goed gedaan niemand vind het leuk dat men mij kent waarom moet ik op deze wereld staan Depressief ben zo’n slecht mens ik ben niet vriendelijk en lief ken geen enkele grens Heb die altijd overschreden daarom joeg ik de mensen weg ik heb al jaren zo geleden dat is wat ik als laatste uitleg