Aan de stille wanden Des levens Schuilt er een schaduw Dat rijst op korrelig zand Bewandeld door reizende mensen Op zoek naar zichzelf Eenvoud maak macht In een troosteloze nacht Ijzige winden die reizen Naar de noorderzon Als scheuren in een rots Door de jaren heen versleten van ouderdom Gevangen door een eigen persoonlijkheid Verminkt door de dagen van eenzaamheid