De bruine lijn wie nooit ka… werpe de eerste rol papier niet van het balkon maar van hier de troon der gespannen buiken waar welig water kabbelt waar het odeur landelijk is de lucht soms drukkend de aars soms prikkelend de billen licht verkleuren de ellebogen de knieën drukken en de rug krampen verwacht een ding is wel zeker de drang zal verdwijnen de troon zal kraken bij het verschuiven van het vlees het kleingeld zal rammelen bij het verzitten op de bril als je de rol niet geworpen hebt kan je hem gebruiken op je bil in de ruikende voor naar achter dan zie je aan de bruine lijn het eind van dit verhaal ela