het apocalyptisch lijden eindelijk weer een snijdende wind sneeuw die steeds hoger klimt hechtend aan huis en haard zelfs voordeuren niet spaart glitters in een aardedonker buiten de greep van vorst op beslagen ruiten het krakend passeren van hen die kou moeten trotseren warm knettert het vuur in uren die in stroperige traagheid verlopen scherts en lach houden de ogen nog open de wereld wacht in langzaam verglijden naar weer een geboorte van god of toch op het apocalyptisch lijden van het einde der tijden wil melker 29/11/2015