dit schreef ik toen freaks nog webgek was ongeveer 16 jaar geleden is iets aangepast maar het gevoel waarmee ik het schreef is het zelfde gebleven niet aangegeven op de globe maar ik weet het met ogen dicht te vinden ik kwam er terecht via de digitale snelweg een plaatsje in een web je bent wie je bent er nog serieus wordt geluistert waar spiegels spiegelen en maskers worden gebroken mensen nog naar elkaar luisteren men krijg er nog een vriendelijk woord wat zelfs door doven wordt je er gehoord daar stralen nog sterren op aarde er wonen engelen zonder vleugels ben je nou gek of heb je een gebrek snel val je daar niet op je bek omdat de drempel laag is ja daar kom ik tot rust mijn kleine stadje op het web waar harten worden gelucht en zuchten niet is verboden christa slaap lekker freaks morgen een fijne dag