Met pijn opstaan elke morgen verdriet neemt de bovenhand ze heeft teveel zorgen met niemand een sterke band Tranen op haar wangen hoop dat het beter kan gaan dat ze naar blijdschap kan verlangen gelukkig in dit leven staan Met verdriet gaan slapen al huilend kruipen in bed ze wou dat ze haar geluk kon oprapen dat ze duidelijk had opgelet Hopen dat ze blij kan zijn eindelijk eens genieten van het leven geen verdriet en pijn kan iemand haar dat geven Wakker worden met een slecht gevoel opstaan met zoveel zorgen hopen op geluk is haar enig doel eindelijk eens een gelukkige morgen