Jij in brons ik werd gek die dag als vastgegoten in beton gefixeerd door jouw beeltenis in brons gegoten de uitdrukking van je beeltenis deed mijn hart kloppen als de pauken niemand kreeg me van mijn plaats iedereen liep tegen mij aan ik trok mij los en ging de verkeerde kant uit in de bank kreeg ik het geld en nam haar mee naar huis tot nu, kwam ik je niet tegen mijn TV. bleef uit, ik keek naar jouw beeld viel van jou dromend in slaap ging met mijn arm rond jou op wandel ela