jouw intiemste lach ik heb je meegenomen uit het licht van gisteren vandaag is nog te pril voor jou we schemeren als man en vrouw bekenden we niet onbemind de nacht schaduwde vaag jouw intiemste lach in zachtjes openen het duister gaf mij kracht met jou weer mezelf te zijn wil melker 16/10/2016