soms traag vervloeien de uren ook als jij slaapt gaat tijd voorbij als een schaduw van leven openen de dagen als een lichtglans die boven een kaarsvlam straalt zoals woorden vervagend zijn op scherven van glas langzaam doorkrast tussen spiegel beelden en rakend in de stille bewegingen smeltend als was teken mij een regenboog laat haar tinten in bloemen kleuren en open bloeien over woestijnen en golven van zand terwijl emoties voelbaar blijven als een ongeoefende dans want enkel liefde tekent elke herinnering die blijvend is en telkens opnieuw te voelen in het hart