Hoofd in de wolken de wolk die hem omgaf brokkelt langzaam af hij voelt het nog niet zijn ego laat het niet toe anderen wisten het al lang elke ontmoeting gaat stroever zijn woordenschat wordt kleiner hij merkt er zelf niets van hij lacht ook niet meer zoveel voelt een licht vermoeden niemand gaat er tegenin hij, blijft in de wolken tot hij stokt na het derde woord begreep plots de bezorgde blikken schudde de wolk van zijn hoofd werd de oude kerel, die hij nu is ela