het was misschien geen echt geluk
toch voelde hij zich in zijn sas
Alle meisjes praatten lief met hem
als was hij hun lieve broer
het voelde als een warme deken
behaaglijk al die aandacht
zijn ego groeide bij de tijd
het meisje naast hem drumde
billen tegen elkaar gedrukt
hij kreeg het warm van binnen
zijn hand schoof achter haar
en beroerde haar schouder
het voelde nu als echt geluk
alle anderen keken naar die twee
het signaal om af te weren
daar ging zijn geluk, enkel herinnering
ela