Zo mooi als de wereld nu is
het wuiven van bomen
licht dat bladeren laat zingen
voor ze vallen, het is herfst
zo vredig als de wereld nu is
de dieper zinkende ademhaling
hoogte van wollig reizende wolken
de wind bloost, troost je wangen
innig geborgen gevoel en voortbestaan
pal in de seizoenen, rennen met 't zomerlicht
inkeren van een winters gedachtenzicht.
Zo mooi als de wereld nu is
stilte en vrede als innerlijke toon.
En oorlog, armoede, angst hebzucht
zou de wezenlijke spiegel, de natuur
dan ten onder gaan, krijgt de mens
uiteindelijk dit verdiende loon.
Zo mooi als de natuur nu is
wacht ze levende stilte, behelst
verder, zoveel verder weg
of toch dichterbij
de godsdienstfanaten, honger
ongelijkheid, elk onmetelijk lijden
verwoestend is het abjecte geluid
van bommen en mortiergranaten