ik zoek kracht,
heb veel meer nodig dan verwacht.
Vermoeid sta ik elke dag nog recht,
het is al huilend dat ik vecht.
Ik heb een verhaal,
het voelt alsof ik door een donker bos dwaal.
Niet wetend waar naartoe,
doorgaan ookal ben je het moe.
Zoekend naar het licht,
zoekend naar een gemeende lach op mijn gezicht.
Hier en daar een foute weg,
steeds dezelfde pech.
Ik vind het niet,
en nog steeds niemand die mijn pijn ziet...