scherpe kruiden ik kan de werkelijkheid zo raken hoef niet eens een lange arm te maken waar verleden door mijn vingers glijdt raak ik langzaamaan mijn wortels kwijt nog opent de dag met zon in een weidse polder maar wind vlaagt scherpe kruiden waar rust en stilte heersten lopen nu jong en oud in exotisch lange drachten hun avondwachten luidruchtig in hun vreemde talen want straat moet zelf zijn regels stellen en de norm bepalen hoe lang zal naastenliefde nog tolereren dat zij niet willen integreren in onze christelijke maatschappij wil melker 09/05/2016