ankerplaatsen zacht kabbelen de woorden voort warmen zich in belangstelling alsof ze nog nooit zo expliciet zijn gehoord de toon verbindt onderliggende gevoelens die langzaam aan komen drijven uit ankerplaatsen in stilstaand water ver van de geul waar gisteren en vandaag nog kolken met de vaart van het wereldnieuws en de regio’s nog op de hielen wij vissen niet maar dobberen leggen ongekende essenties bloot zonder die boot in haast en stress te moeten missen wil melker 17/01/2019