Het meest.
Morgen de veertiende van de tweede maand.
Valentijn dag, nogsteeds alleen staand.
Toch morgen een leuke dag,
een met een glimlach.
Mijn moeders morgen jarig komt de familie,
schieten woorden door mijn hoofd van filosofie.
Geniet van jong en oud,
zij die van mij houd.
Tijden van ijskou zijn voorbij,
dooi ik tot een levendige vloeistof.
baan ik een weg door de klei,
toch is het avontuur wel tof.
Gek om te zien wat je gelukkig maakt,
te zien wat je goed doet voelen.
Te weten wat je hersens kraakt,
wat je laat vechten voor doelen.
Stromend met de overige mee,
vormen we een rivier.
Bekijk ik andere levens,
uitgezonden op tv.
Bedenk ik in,
hoe mijn leven is.
In één duidelijke zin.
er is helemaal niks mis.
Dit is het,
dit is wie ik ben.
Heb ik voor het "Nu" een statement gezet,
Ben ik rustig flowend totaly zen.
Wordt ik verwarmt door de zon,
Rustig flowend met de stroming.
Denk ik terug, daar waar het avontuur begon,
geef die ster in de nacht mij die bling.
Overdag verwarmt ze mij,
bij blauwe lucht is zij er.
Nu denk ik filosofies en gedachten die ik net zei.
weerspiegellen naar mezelf, gaat niet te ver.
Maar ja, hoe koud het ook is geweest,
of hoe HARD het ook nog is.
Jij bent niet zo als andere, van jou hou ik het meest,
weet gewoon dat ik jou mis.
Ik mis je, so,
vi deo,
leven op band,
mooiste spirit hou mijn hand.
Vast, net als de handen van je familie,
dat je nu rust wilt, geeft nie.
Leven zal je vanzelf wel lijden,
tot je het niet eens meer kan vermijden.
Tot die tijd ben ik nogsteeds hier,
doe ik mijn hart een plezier.
Want weet gewoon geloof in mijn hart, ziel en geest.
Van iedereen in de wereld, hou ik van jou het meest.