Schreeuw om water
De bomen, akkers en gazonnen
hebben grote dorst
het verdroogde blad
ligt afgevallen op de grond
alsof de herfst al is begonnen
hoewel het nog maar kort
aan de takken stond
de treurwilg op het plein
staat diep ongelukkig te zijn
en de plataan wordt door droogte
van zijn bast ontdaan
de natuur hoor je schreeuwen
onze dorst is levensgroot
stort een fikse donderbui
anders sterven wij een vroege dood
*